Przepisy w sprawie pomiaru liczby cząstek stałych

Od 1 stycznia 2023 r. pojazdy wyposażone w silnik Diesla od normy Euro 6 muszą posiadać obowiązkowo urządzenie do pomiaru liczby cząstek stałych. Ma ono służyć do określenia wymaganej funkcji filtra cząstek stałych w badaniu emisji spalin w celu zapewnienia czystego powietrza w miastach i ochrony zdrowia przed zanieczyszczonymi nanocząstkami. Prezentujemy dwie metody pomiaru.

Licznik cząstek kondensacji

Przy pomiarze przy użyciu licznika cząstek kondensacji (ang. Condensation Particle Counter, CPC) cząstki są uwidaczniane za pomocą cieczy nośnej do zliczania optycznego, dzięki czemu mogą być następnie wykryte przez czujnik.

Zalety

• Wysoka dokładność i czułość (możliwość wykrycia pojedynczych cząstek)

• Sprawdzona metoda pomiaru liczby cząstek w motoryzacji

Wady

• Zakres pomiarowy ograniczony do góry (typowe CPC do ok. 30.000 cm³)

• Środki eksploatacyjne najczęściej problematyczne (toksyczne, bezwonne, konieczność specjalnej utylizacji)

Zalety

Wady

• Wysoka dokładność i czułość (możliwość wykrycia pojedynczych cząstek)

• Zakres pomiarowy ograniczony do góry (typowe CPC do ok. 30.000 cm³)

• Sprawdzona metoda pomiaru liczby cząstek w motoryzacji

• Środki eksploatacyjne najczęściej problematyczne (toksyczne, bezwonne, konieczność specjalnej utylizacji)

Ładowanie dyfuzyjne

Ładowanie dyfuzyjne (ang. Diffusion Charging, DC) jest technologią pomiaru liczby cząstek opartą na ładunku. Cząsteczki są ładowane elektrycznie i zbierane na siatce. Następnie mierzona jest liczba cząstek na podstawie wspólnego prądu.

Zalety

• Zakres pomiarowy pasujący do pomiarów końcówki rury wydechowej

• Możliwa kompaktowa, solidna konstrukcja o zoptymalizowanej masie

• Niedrogie rozwiązanie

• Krótki czas przygotowania i rozgrzewania

Wady

• Zależność od wielkości cząstek

• Konieczne źródło wysokiego napięcia

• Zależność od morfologii cząstek

Zalety

Wady

• Zakres pomiarowy pasujący do pomiarów końcówki rury wydechowej